Oplichting

In de strafwet staat dat oplichting het volgende is: met het oogmerk om zich of een ander wederrechtelijk te bevoordelen, hetzij door het aannemen van een valse naam of van een valse hoedanigheid, hetzij door listige kunstgrepen, hetzij door een samenweefsel van verdichtsels, iemand bewegen tot de afgifte van enig goed, tot het verlenen van een dienst, tot het ter beschikking stellen van gegevens, tot het aangaan van een schuld of tot het teniet doen van een inschuld.

Simpel gezegd gaat het om iemand door bedrog er toe aanzetten u te bevoordelen.

Een veel voorkomende vorm van oplichting is oplichting via internet. Er wordt dan via internet (bijvoorbeeld Marktplaats) een product te koop aangeboden, maar na betaling niet aan de koper geleverd (of opgestuurd). Van belang is dat het alleen maar doen alsof je een betrouwbare koper of verkoper bent, terwijl je dat niet bent, niet per se genoeg is om van oplichting te kunnen spreken. Het moet gaan om specifieke gedragingen van de oplichter die als doel hebben om een ander om de tuin te leiden en daardoor zelf voordeel te krijgen.

De straf bij oplichting verschilt erg. De waarde waarvoor iemand oplicht en ook het aantal personen dat daardoor wordt getroffen, spelen daarbij een belangrijke rol. Als u advies zou willen over een verdenking van oplichting, of u wilt graag worden bijgestaan als u bent opgeroepen voor een zitting, helpen wij u graag.